Colombia het land wat alles heeft!

Badderen in de vulkaan. We hebben een dagtrip gedaan naar de vulkaan el totumo vanuit Cartagena. Ik verwachtte er heel wat van maar toen we aankwamen zagen we een klein topje met bovenop een gat van 4 bij 5 meter gevuld met modder. Wat erg grappig was om te zien was dat het hele dorp ervan leefde. Dit deden ze op de volgende manier, er waren 3 behandelingen die je kon kiezen maar waarvan gezegd werd door onze tourleider dat je ze ook zeker kon weigeren. Behandeling 1 was een massage door een grote sterke man terwijl je in de modder ligt, ik twijfel hierbij of het een lachwekkende massage was of een hardhandige in elk geval voelde het als een paar vuisten die in je rug geduwd werden. Behandeling 2 was foto’s van je nemen terwijl je in de modder ligt, echter wordt het wat lastig als je 10 camera’s hebt gekregen om dan nog uit te vogelen wie ook alweer wie was. Onze foto’s zijn dan ook voornamelijk van adere stellen, ook leuk. Behandeling 3 was gewassen worden in de rivier, dit kun je visualiseren als hoe je vroeger door je moeder gewassen werd, dus ook even goed de oortjes meewassen en vooral liters en liters water in rap tempo over je heen gooien. Zoals eerder gezegd zou weigeren tot de mogelijkheden moeten behoren. Echter was dit niet het geval, en werd Joanne die niet zoveel zin had in zo’n wasbeurt achtervolgt door een vrouwtje met een emmer. Gelukkig was ze uiteindelijk ver genoeg weg en droop de vrouw af.

In Colombia was het ook tijd voor de eerste stranden, playa blanca was erg mooi maar ook super toeristisch. De weg erheen ging voorspoedig omdat we een lift kregen van iemand die op het eiland werkte. Dan baal je wel dat je nog steeds een gebrekkig Spaans spreekt omdat je dan ook niet echt gezellig kan gaan zitten kletsen. Afijn na de nodige foto’s geschoten te hebben samen met zijn 25 jarige oude volkswagen kon hij ook weer voldoende aan zijn vrienden laten zien. We zijn een nacht gebleven en hadden een hutje aan zee, niks beter dan s’ochtends wakker worden van het geluid van de golven.

Daarna was het weer tijd voor wat actiefs, we zijn naar de goedkoopste plek gegaan om te parasailen, voor slechts 35 euro hang je 20 minuten in de lucht. Zo vrij als een vogel, we hadden de tip gekregen om te vragen of de bestuurder van de parapent ook kon spinnen, ik was al wat misselijk maar dit doe je maar 1 keer. Gelukkig was het maar 20 minuten want veel langer had ik niet gered.

Verder zijn we naar Park tayrona geweest waar we de mooiste stranden zijn en de ruigste zee tot op heden, veel plekken waar het verboden was om te zwemmen. Valle de cocora was de mooiste hike die we tot op heden hebben gedaan. Prachtige wisselingen van landschappen en de hoogste palmbomen ter wereld.

Oud en nieuw hebben we gevierd in Medillin aangezien dit de plek was waar iedereen zei dat je moest zijn. Daar hebben we ook weer afgesproken met Anne, nicht van Joanne, en Laura zodat we toch met wat familie oud en nieuw konden vieren. Helaas wordt oud en nieuw hier niet zo groots gevierd, weinig tot geen vuurwerk gezien en de lokalen vieren het hier thuis met familie. Maar wel veel lol gehad en nog een slechte club bezocht.

Popayan werd onze laatste stad in Colombia voordat we de grens overgingen bij Ipiales. Toen we daar aankwamen was er al drie dagen een festival aan de gang. Dit festival is te vergelijken met de eerste sneeuw in Nederland waarin iedereen naar buiten gaat om het eerste sneeuwballengevecht van het jaar te houden. Dit wordt alleen gedaan met talkpoeder, zakjes met water en grote bussen waar witte slierten uit komen. Aangezien niemand echt veilig is kun je niet anders dan hier aan meedoen en dat hebben we dus ook gedaan.

Nu zijn we in Ecuador, het laatste land wat we aandoen om te bekijken, de uitzichten onderweg beloofde al veel goeds. Uiteraard wordt het dan ook weer tijd voor de cliches zoals wat is het snel gegaan en wat zou ik graag nog wat langer willen blijven maar om met het grootste cliche af te sluiten aan alles komt een einde.